Ένας αντίλογος σε… λογοπαίγνια!

Το κείμενο που ακολουθεί, αποτελεί δημοσιοποίηση επικοινωνίας μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (email).
Στόχος της, η προβολή, η καταξίωση και η ανάδειξη της αναγκαιότητας κοινωνικής αποδοχής και στήριξης, των εθελοντικών δράσεων.
—————-
Παππούλη με το θάρρος το σεβασμό και την εκτίμηση που ξέρεις πως έχω σε σένα προσωπικά και στην δράση σου, θέλω να μοιραστώ μαζί σου ένα ερωτηματικό που μου προέκυψε βλέποντας τις αναρτήσεις στην ιστοσελίδα της διακονίας και στο FB καθώς και στο προσωπικό σου προφίλ σχετικά με την δράση των εθελοντών στην φροντίδα των (διδύμων παιδιών).
Είναι όντως σημαντικό και αξιέπαινο αυτό που γίνεται και μακάρι και εγώ να μπορούσα να συμμετάσχω αλλά, το ερώτημα μου είναι:
Τι θα είχατε να πείτε αν κατηγορηθείτε για εκμετάλλευση των κοινωνικών προβλημάτων προκειμένου να αναδείξετε την δράση σας;;
Συγνώμη για το θράσος
Ξέρεις με ποια κίνητρα σου γράφω
Φιλώ το χέρι σου
Χ
—————-
Αγαπητέ Χ
Ειλικρινά ευχαριστώ για το θάρρος και την εμπιστοσύνη σου να «μοιραστείς» μαζί μου και.. να μου επισημάνεις ένα ερώτημα που δυστυχώς  δεν είναι μόνο δικός σου προβληματισμός.
Υπήρξαν (προφορικά βέβαια)  αρκετά σχόλια σ΄ αυτό το σκεπτικό και μ΄ αυτό το ερώτημα-επισήμανση.
Εκείνο που σαν Εθελοντική Διακονία Ασθενών έχω ν απαντήσω είναι:
Με την δράση μας, ΚΛΗΘΗΚΑΜΕ από τη κοινωνία να προσφέρουμε εθελοντικά-ΔΩΡΕΑΝ τις υπηρεσίες μας.
Ως το βράδυ της 19/9/2017, διαθέσαμε (μετά από γραπτή πρόσκληση) μόνο γι αυτά τα παιδιά, 31 εθελοντές,  σε 35 βάρδιες που αντιπροσωπεύουν περισσότερες από 100 εθελοντικές ώρες (13 οκτάωρα) αξιόπιστης, συνεπούς και αναγνωρισμένης, εθελοντικής απασχόλησης.
Την ίδια στιγμή, η κοινωνία μας χρειάζεται και δαπανά (ΠΛΗΡΩΝΕΙ) για τα ίδιο κοινωνικό πρόβλημα, αρκετά Οκτάωρα ΕΜΜΙΣΘΗΣ απασχόλησης!
Ερωτώ: Σαν κοινωνία επιλέγουμε να αποδώσουμε ευθύνες εκμετάλλευσης κοινωνικών προβλημάτων σ εκείνον που ΚΑΛΕΙΤΑΙ να προσφέρει ΔΩΡΕΑΝ με αξιοπιστία, συνέπεια, αναγνωρισμένη και πολυετή αποδεκτή συνεργασία με τις υπηρεσίες Υγείας??.
Αν ΝΑΙ.. τότε εγώ δε χρειάζεται ούτε ν ασχοληθώ ούτε ν απαντήσω.
Δε ξέρω αν και.. η Κοινωνική Ψυχολογία θα είχε κάτι καλύτερο να προσφέρει
Με εκτίμηση